adj.

uniform, simple.

adj.

μονοειδής uniformis. Միատեսակ. միակերպ. միօրինակ. անփոփոխ. մէկ կերպ.

Հարուածովք ի վերայ հարուածոց. քանզի ոչ եթէ միադիմի ինչ էին չարչարանքն քրիստոսի։ Մարտ պատերազմի քաջացն ո՛չ միադիմի (գոլ) զիմաստս աստուծոյ, այլ բազմապատիկ. (Իսիւք.։ Յճխ. ՟Ժ՟Ը։ Լմբ. համբ.։)

Զբազմանուն՝ զամենազօրն՝ զմիադիմի հաստատութիւնն. ((իմա՛ ըստ յն. զենթակայութիւնն հօր աստուծոյ) Կոչ. ՟Զ։)

adv.

Եւ իբր մ. Միով կամ միականի հայեցուածով. ըստ միում եւեթ տեսութեան.

Ոչ միադիմի, այլ երկու աչօք հայել ի կրկնապատիկ բանս գրոց. (Շ. թղթ.։)