forest, wood;
— փոքր, grove, copse, thicket;
— թաւ, thickest part of a forest;
վերակացու անտառի, ranger of a forest, forester.
(իբր Համտարր, կամ Համծառ) ἅλσος, δρυμός ὔλη , νάπη. saltus, sylva, nemus. Մացառ. մայրի. ծառաստան. դարաստան. ծառատունկ՝ մանաւանդ ի բացի եւ ի վերայ լերանց. տեղի խիտ առ խիտ ծառոց՝ եթէ՛ անպտուղք իցեն, եւ եթէ պտղաբերք. մորի. օրման. օրմանլըգ. տազ. պալքան.
Կոտորել զանտառս։ Տնկել անտառս։ Պաշտել զանտառսն։ Ծառայել անտառաց։ Փայտիւք անտառին։ Իբրեւ զանտառս հովանաւորս։ Իբրեւ զանտառ մայրւոյ. Յանտառս մայրեաց։ Ամենայն գազան անտառի։ Իբրեւ խնձոր ի փայտս անտառի։ Զի՞նչ լինիցի փայտ որթուն ի փայտս անտառի. եւ այլն։
Զմարգարէսն անտառաց (յորս զոհէին դից). (՟Դ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 19։)
Ուրուական ըղձիցն անտառաց։ Զպուրակս յոգունց անտառաց շամբից եղեգանց։ Տնկեաց խիտս բիւրաւորաց բուսոց անտառաց. (Նար.։)
Անտառ մի առ ազատ գետովն տնկէ. (Խոր. ՟Գ. 8։)
Զանտառ մրգաբերացն մարդիկ ի պէտս իւրեանց տնկեցին։ Քաղաք շրջապատեալ անտառիւք. (Լմբ. սղ.։)
Գեղեցկութեան ծառոց, եւ անտառից պտղաբերաց. (Վրք. հց. ՟Գ։)
Անտառ մեղուաց. (՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Դ. 25.) իմա՛ զանտառն՝ ուր ի խորշս ծառոց մեղուք կազմեն զմեղր։
Նմանութեամբ ասի.
Հուր եկեր միանգամայն եւ փշրեաց զմայր մարդկեղէն անտառաց. այսինքն բազմութեան. (Յհ. կթ.։)
Պաճուճեաց զանտառս արտեւանացն. այսինքն զհոծութիւն մազից նորա. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
որպէս Տարր. նիւթ. (ըստ հոմաձայնութեան յն). ὔλη. sylva, եւ materia.
Զդիւրայրելի անտառն խնամով մերով հեռագոյն ի հրոյն ի բաց դնել. (Բրս. մախան.։)