cf. Փականք.
ՓԱԿԱՆ ՓԱԿԱՆՔ. κλεῖθρον claustrum. Որպէս Փակաղակ. փակ. աղխ. կղպակ.
Բե՛կ զփականդ (ամբարոցդ ի պէտս աղքատաց), զի բացցի քեզ դրախտն. (Եփր. պհ.։)
Ամենայն ինչ նոյնպէս ողջ մնաց, եւ դրունքն ի փականի, եւ շղթայքն ի ձեռս կալանաւորաց՝ որ ընդ նմա կից էին կապեալ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9.) (յն. դրանցն փակելոց)։
Եդի նմա սահմանս՝ եդեալ փականս եւ դրունս։ Կազմեցին զնա (զդուռն), եւ զփականս եւ զնիգս. (Յոբ. ՟Լ՟Ը. 10։ Նեեմ. ՟Գ. 3։)