cf. Դոփիւն.
ԴՈՓԻՒՆ կամ ԴՈՓՈՒՄՆ. κρότος strepitus Ոտնաձայն, եւ շաչիւն շառաչիւն. դղրդիւն ի դոփելոյ ոտիւք.
Դոփիւն սաստիկ առնէին. (Պտմ. աղեքս.։)
Ի տրոփական դոփմանէ ոտիցն թնդեալ տանիքն. (Յհ. կթ.։)
Հարկանիցէք կայթս, եւ դոփիւնս հանիցէք։ Թատերք եւ հանդէսք նուագաց, կոփիւնք եւ դոփիւնք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։ Ոսկ. յհ. յռջբ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դոփումն | դոփմունք |
| accusatif | դոփումն | դոփմունս |
| génitif | դոփման | դոփմանց |
| locatif | դոփման | դոփմունս |
| datif | դոփման | դոփմանց |
| ablatif | դոփմանէ | դոփմանց |
| instrumental | դոփմամբ | դոփմամբք |