Երկրաչափ, ից, աց

adj. s.

γεωμέτρης geometra, terrae vel agri mensor Որ գիտէ չափել զերկիր, զգետին, զգաւառս.

Որ առ երկրաչափսն տեսանին ձեւք. (Փիլ. լին.։)

Որպէս մարմին տկարին է նիւթ բժշկի, սոյնպէս երկրաչափին է նիւթ երկիրս. (Երզն. քեր.։)

Երկրաչափն առնու, եթէ նշան է, որոյ մասն ոչինչ է. (Սահմ. ՟Է։)

Չիք ի նոսա երկրաչափք, եթէ բաժանեսցեն տացեն զսահմանս իւրաքանչիւր. (Վեցօր. ՟Է։)

Մերթ որպէս γεωμετρικός Երկրաչափական.

Ի ձեռին իւրում ունէր լար երկրաչափ. (Զքր. ՟Բ. 1։)

Զգիւտս երկրաչափ ճարտարութեան. (Վեցօր. ՟Ը։)