s.

ἀφή, tactus. Շօշափելն. եւ իլն. եւ Շօշափելիք.

Ո՞ւր է շօշափութիւն ձեռաց ձերոց. ո՞ւր են ենթացք ոտից ձերոց. (Ճ. Ը։)

Ամենայն մարմին՝ շօշափման է զգայարան. մանաւանդ՝ ձեռաց ներքինն կոյս, եւ սոցա է յաւէտ ծայրք մտտանցն. (Նիւս. բն։)

Հեշտանամք՝ ըստ հոտոց յանուշահոտութիւն գոլորշեաց, եւ կամ որ կակղութեան եւ ջերմութեան եւ ողորկից եւս՝ ըստ շօշափման. (Փիլ. իմաստն։)

Մտանեն ընդ ռընդունս հոտոտմունք, եւ ընդ շօշափականն շօշափմունք. (Վահր. յար։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շօշափութիւն շօշափութիւնք
accusatif շօշափութիւն շօշափութիւնս
génitif շօշափութեան շօշափութեանց
locatif շօշափութեան շօշափութիւնս
datif շօշափութեան շօշափութեանց
ablatif շօշափութենէ շօշափութեանց
instrumental շօշափութեամբ շօշափութեամբք