cf. Շօշափումն.
ἀφή, tactus. Շօշափելն. եւ իլն. եւ Շօշափելիք.
Ո՞ւր է շօշափութիւն ձեռաց ձերոց. ո՞ւր են ենթացք ոտից ձերոց. (Ճ. Ը։)
Ամենայն մարմին՝ շօշափման է զգայարան. մանաւանդ՝ ձեռաց ներքինն կոյս, եւ սոցա է յաւէտ ծայրք մտտանցն. (Նիւս. բն։)
Հեշտանամք՝ ըստ հոտոց յանուշահոտութիւն գոլորշեաց, եւ կամ որ կակղութեան եւ ջերմութեան եւ ողորկից եւս՝ ըստ շօշափման. (Փիլ. իմաստն։)
Մտանեն ընդ ռընդունս հոտոտմունք, եւ ընդ շօշափականն շօշափմունք. (Վահր. յար։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շօշափութիւն | շօշափութիւնք |
| accusatif | շօշափութիւն | շօշափութիւնս |
| génitif | շօշափութեան | շօշափութեանց |
| locatif | շօշափութեան | շօշափութիւնս |
| datif | շօշափութեան | շօշափութեանց |
| ablatif | շօշափութենէ | շօշափութեանց |
| instrumental | շօշափութեամբ | շօշափութեամբք |