combination, conjunction, connection;
arrangement, disposition;
construction;
syntax;
cf. Շարագրած.
σύνθεσις compositio, constructio, collectio, summa συνθήκη constitutio σύνδεσμος colligatio եւ այլն. Շարադրելն, իլն. եւ շարադրեալն. բաղադրութիւն. բաղկացութիւն. զօդումն. շաղկապութիւն. հաւաքումն. գումար. միաւորութիւն.
(Թիւք) բ, գ, զ, եւ այլն. որոց շարադրութիւն՝ յիսուն եւ վեց. կամ որոց շարադրութիւն ծնանի զեօթանասուն եւ զչորսն. (Փիլ. ստէպ։)
ա, բ, գ, ՟Դ. որոց շարադրութիւնն բաղկացուցանէ զտասն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Մի մարդ ըստ շարադրութեան ի հոգւոյ եւ ի մարմնոյ. (Պրպմ. ՟Խ։)
Պարզ եւ առանց շարադրութեան է եւ իմանի աստուած. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ի շարադրութեան եւ ի տրոհութեան է ճշմարիտն եւ սուտն. (Պերիարմ.։)
Շարադրութեանն բանիւք է ի ներքս զանազանութիւն ըստ բնութեան ի միաւորութիւն եկելոցն. (Շ. թղթ.։)
Իւղոյն անուշահոտութեան շարադրութիւնն՝ ժողովումն իմն է անուշահոտ իւղոց. (Դիոն. եկեղ.։)
Այս շարադրութիւն կանխաճառեալն բանից եւ ի վերայ եկելոցն. (Աթ. ՟Բ։)
Շարադրութեան խորհուրդ ընթերցուածոցն. (Լմբ. պտրգ.։)
ՇԱՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Սոկորութիւն եդեալ կամ եղեալ. գրութիւն եւ կարգաւորութիւն մարդկան.
Անունն է ձայն նշանական ըստ շարադրութեան՝ առանց ամանակի։ Ըստ շարադրութեան. զի բնութեամբ յանուանց ոչինչ է, այ յորժամ եղիցին նշանակ. (Պերիարմ.։)
Հրաշալի է մեզ տօնս այսօր, եւ պայծառագոյն քան զսովորական շարադրութիւնս. (Ոսկ. լս.։)
ՇԱՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Յարադրութիւն. յարաբերութիւն, յարմարութիւն. յարումն.
Այս է շարադրութիւն ազգակցութեան մարիամու առ եղիսաբէթ. (Եղիշ. մկրտ.։)
Եթէ ոք ի շարադրութեանն խորհուրդ ընթերցուածոցն նայեսցի, միատեսակս եւ համաձայնս գտցէ իրերաց. (Լմբ. պտրգ.։)
Շարադրութիւն է պշնուլն հեշտասէր անձինն առ երեւեալն. (Կլիմաք.։)
ՇԱՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Շարակարգութիւն եւ հիւսած բառից ի կազմել զբան. շարագրութիւն.
Մի՛ զհետ շարադրութեան եւ գեղեցկութեան բառից գնալտով, այլ զօրաւորս բարբառել. (Ոսկ. գծ.։)
Համառօտութիւն շարադրութեանդ՝ ճեպոյ աղագաւ է. (Սարկ. հանգ.։)
Բան է՝ հետեւակ (եւ տաղաչափական) բառի շարադրութիւն, զտրամախոհութիւն ինքնակատար յայտնելով։ Շարադրեալ զմասունս բանին այնորիկ՝ առնեմք զշարադրութիւն. (Թր. քեր.։ Անյաղթ պերիարմ.։)
Բառ ի շարադրութեան բանի՝ մասն է շարադրութեան։ Շարադրութիւն նոցա բան լսի, որ կատարէ զմտածութիւնն յինքենէ։ Բան ի շարադրութենէ բառիցն լինի, որպէս եւ բառն ի փաղառութեանց եւ ի վանգից. (Երզն. քեր.։)
Այլանդակ եւ հայհոյիչ շարադրութեամբ զբարեպաշտաց պղտորես զլսելիս. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Շարադրութիւն տոմարաց, կամ թղթոյ, կամ յաղագս իմանալեացն եւ զգալեաց՝ յօրինել, առնել եւ այլն. (Ասող. ՟Բ. 6։ Փոտ. առ զքր.։ Մաքս. ի դիոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շարադրութիւն | շարադրութիւնք |
| accusatif | շարադրութիւն | շարադրութիւնս |
| génitif | շարադրութեան | շարադրութեանց |
| locatif | շարադրութեան | շարադրութիւնս |
| datif | շարադրութեան | շարադրութեանց |
| ablatif | շարադրութենէ | շարադրութեանց |
| instrumental | շարադրութեամբ | շարադրութեամբք |