cf. Շարագրած.
σύγγραμμα, συγγραφή scriptura, opus եւ այլն. որ եւ ՇԱՐԱԳՐԱԾ, ՇԱՐԱԳՐԱԾՈՒԹԻՒՆ. Շարագրելն. մատենագրութիւն. գրուած. ճառ. շարադրութիւն, գիրք, պատմագիրք, եւ այլն.
Հանդիպեալ ես շարագրութեան յաղագս ողջութեան վաստակելոց. գիտեա՛ արդ, որո՞յ արհեստի է այն շարագրութիւն. գիտեմ, զի բժշկականի է. (Պղատ. մինովս.։)
Պղատոն իմաստասէր շարագրեաց գիրս, զոր եւ քաղաքավարութիւնս անուանեաց. յայսմ շարագրութեան ասէ, եւ այլն. (Նոննոս.։)
Սկիզբն առնել առաջիկայ շարագրութեանս։ Զամենայն ասացուածն առաջիկայ շարագրութեանս։ Խնդրեմք զհարազատութիւն առաջիկայ շարագրութեանց ... Յարմարումն եւ բառք որպէս նիւթք են շարագրութեան. (Անյաղթ պորփ.։)
Արժանի յիշատակի մերոց շարագրութեանց. (Խոր. ՟Գ. 1։)
Զանարդարակ շարագրութիւնս (հերոդոտեայ). (Պիտ.։)
Շարագրութիւն կոչէ զպատմութիւնս (գրեալս). (Երզն. քեր.։)
Ոչ հեշտալի թուի ինձ պատմութիւն ճառիս շարագրութեան. (Արծր. ՟Դ. 2։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շարագրութիւն | շարագրութիւնք |
| accusatif | շարագրութիւն | շարագրութիւնս |
| génitif | շարագրութեան | շարագրութեանց |
| locatif | շարագրութեան | շարագրութիւնս |
| datif | շարագրութեան | շարագրութեանց |
| ablatif | շարագրութենէ | շարագրութեանց |
| instrumental | շարագրութեամբ | շարագրութեամբք |