cf. Շարախառնումն.
συμμιξία commistio, permixtio συγκεραύνωσις conjunctio σύγκριμα, σύγκρισις concretio, temperamentum, concretum. Ընդ միմեանս խառնումն ո՛ր եւ է օրինակաւ. բաղադրութիւն. խառնուած.
Կցորդութեամբքն հակառակիցն, շարախառնութիւնքն) միացելոյն։ Զամենայն առ միմեանս շարախառնութիւն՝ ըստ անշփոթ նոցա միութեանն. (Դիոն.։)
Հրեշտակք աննիւթ եւ անշարադիր էութիւնք են ամենայն իրօք, ոչ գոլով խառնումն եւ ի շարախառնութեանց տարերց. (Մաքս. ի դիոն.։)
Ի շարախառնութենէ տարերց առանց բանականի հոգւոյ. (Լծ. ածաբ.։)
Շարախառնութիւն մարմնոց։ Շարախառնութեանցն (բաղադրելոց) ի տարերս լուծանել. (Նիւս. բն.։)
Ո՛չ ամենայնիւ հոգւոյ եւ մարմնոյ համեմատի շարախառնութեան՝ աստուծոյ ընդ մարմնոյ միաւորութիւնն. (Շ. թղթ.։)
Շարախառնութիւն նիւթոց (այսինքն հիւթոց ի մարմնի). (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շարախառնութիւն | շարախառնութիւնք |
| accusatif | շարախառնութիւն | շարախառնութիւնս |
| génitif | շարախառնութեան | շարախառնութեանց |
| locatif | շարախառնութեան | շարախառնութիւնս |
| datif | շարախառնութեան | շարախառնութեանց |
| ablatif | շարախառնութենէ | շարախառնութեանց |
| instrumental | շարախառնութեամբ | շարախառնութեամբք |