parsonage-house, vicarage;
— Հրէից, synagogue, Jewish chapel.
Տուն առընթեր եկեղեցւոյ, եւ սեփական այնմ.
Զժամատունն որ առաջի սուրբ կարապետին էր. (Լաստ. ՟Ի՟Ա։)
Ոչ ունին առընթեր ժամատուն (եկեղեցիք քայքայեալք). (Լմբ. պտրգ.։)
ԺԱՄԱՏՈՒՆ ՀՐէԻՑ. որպէս Աղոթանոց նոցա. սինովա, սինագովգա. (այսինքն ժողովարան)։ Ոսկիփոր.։ Որպէս եւ այլազգիացն ճամի ասի, իբր ժողովատեղի. ուստի եւ զժամն՝ ոմանք Ճամ ասեն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ժամատուն | ժամատունք |
| accusatif | ժամատուն | ժամատունս |
| génitif | ժամատան | ժամատանց |
| locatif | ժամատան | ժամատունս |
| datif | ժամատան | ժամատանց |
| ablatif | ժամատանէ | ժամատանց |
| instrumental | ժամատամբ | ժամատամբք |