punishment, chastisement, pain, correction;
scourge, revenge;
threat, threatening tone;
reprimand, reproach, rebuke;
պատիժ —ի, severe punishment;
— մահու, sentence or punishment of death, capital punishment;
տեղի —ի, exile;
ազգի մարդկան, the scourge of human kind;
— կապել ի վերայ, to inflict a punishment;
կրել խիստ —, to be severely punished;
առնել —, to threaten.
τιμωρία, δίκη punitio, mulcta, supplicium, poena, ultio. Պատիժ (որպէս պատեալ եւ ի վերայ հասեալ). տանջանք. վրէժ արդարութեան. գաղեպ.
Զպատուհաս երկոցունց (այսինքն այ եւ թագաւորի) ո՞վ ծանիցէ։ Մատիր անձամբ անձին արա՛ դու քեզ սիոն պատուհաս. (Առակ. ՟Ի՟Գ. 22։ Երեմ. ՟Լ՟Ա. 21։)
Խնդրէին յինկն՝ առնել նմա պատուհաս. (Գծ. ՟Ի՟Ե. 15։)
Թերեւս հատուցանելով զայս ինչ պատուհաս՝ ողջախոհ լինիցի. ո՛չ վասն չարի լինիցի պատուհաս այլ՝ կա՛մ լաւագոյն, եւ կամնուզ չարագոյ գործիցէ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Զի ընդ երթալն իսկ ոչ ժամանէ ի տեղի պատուհասին իւրոյ։ Ցայդ վայր եղեւ հրաման պատուհասիդ ձերոյ . եւ ի վերայ դորին պատուհասի երթալ ձեզ յասորեստան. (Եղիշ. ՟Ը։)
Ապրեսցո զմեզ յամենայն պահուհասից. (Ճշ.։)
Յառաջեն շնորքն Աստուծոյ խան զպատուհանս. որպէս եւ եգիպտոսի լիութիւն քան զպաատուհանս սովն (իմա՛ սովոյն, կամ սով պատուհասական) (Վրդն. ծն.։)
ՊԱՏՈՒՀԱՍ. ἁπειλή minae, comminatio ἑπίπληξις, ἑπιτίμησις increpatio, objurgatio. Սպառնալիք պատժոյ. եւ Սաստ. կշտամբանք. յանդիմանութիւն սաստիկ.
Լաւ է լսել զպատուհաս իմաստնոյ, քան լսել մարդոյ զերգս անմտաց (այլ ձ. զպառնալիս իմաստանայ)։ Զի եթէ առ խրատու պատուհասի կենդանի տէր մեր նռ փոքր մի ինչ բարկացեալ իցէ, դարձեալ հաճեսցի ողորմութեամբ ընդ ցառայս իւր։ Շատ է այնպիսւոյն պատուհանսն այն՝ որ ի բազմաց անտի է. (Ժող. ՟Է. 6։ ՟Բ. Մակ. ՟Է. 32։ ՟Բ. Կոր. ՟Բ. 6)
Տնանկն ոչ հանդարտէ պատուհասի։ Ո՛չ ինչ է պակաս պատուհաս թագաւորի ի ցասմանէ առիւծու։ Եւ դուք տեա՛րք զնոյն առնիջիք առ նոսա, ներելով առնել զպատուհասն. (Առակ. ՟Ծ՟Գ. 8։ եւ ՟Ի. 2։ Եփես. ՟Ղ. 90։)
ՊԱՏՈՒՀԱՍ. ἕγκλημα crimen. գործարժանի պատժոյ կամ պատուհասի. յանցանք. ոճիր.
այնպէս զնա ի բազում պատուհասից ապրեցուցանիցես։ Ոչ անպարաջանայ զանձն երեւեցուցանել, այլ զի չկարիցէ զովօղս իւոյ պատուհասիցն գտանել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։ եւ Ոսկ. եփես. ՟Ղ։)