bald, hairless.
ԿՈՒՆԴ որ եւ ԿՈՒՆՏ. φαλακρός calvus. (լծ. թ. քէլ ). Կնդակ, կնտակ. գնդաձեւ, գնտակաձեւ գլխով կամ գլուխ. հերաթափ. ճեղ. ճաղատ. գլուխը կունտ, կունտ գլուխ, տաղ, քէլ։ (Ըստ Հին բռ. կունդ, կորխ։)
Եթէ մաշտեցի գլուխ ուրուք, կունտ է. (Ղեւտ. ԺԳ. 40։)
Երանի է կունդ գլխոյս, զի վասն քրիստոսիմարտիրոսանայ. (Հ=Յ. նոյ. Գ.։)
Ալեւոր է, եւ կունդ բնութեամբ. (անդ. դեկտ. Զ։)
Բնութեամբ կունդ էր։ Կուն գոլով գլխովն։ Միթէ եւ նա ո՞չ իցէ կունդ. (ՃՃ.։)
Թէ կունդ է, քաղրթեղ չէ. թէ քաղրթէղ է, ուշիմ չէ. (Անյաղթ պորփ.։)
ԿՈՒՆԴ 4 որպէս ռմկ.) cf. ՍԿՈՒՆԴ (շուն).
Կին մի կախարդ եւ կունդ՝ չարագործացն բարի առնէր, եւ բծեգործացն պատուհաս. (Ոսկիփոր.։)