to cudgel, to scourge, to whip, to thump, to beat.
τύπτω Percutio, verberibus indigne afficio, caedo Գան հարկանել. ձաղկել. խոշտանգել. չարչարել. հարկանել. բախել. ծեծել, զարնել. տէօյմէք, տայագ աթմագ, քէօթէկ պասմագ.
Ի խոշտանգանս տագնապի գանէին (կամ ի խոշտանգանս գանի տագնապէին) ՟Բ. (Մակ. ՟Է. 1։)
Զայրացեալ գանէ զնա սաստկապէս. (Խոր. ՟Բ. 60։)
Պատժեալ գանիմք յաստուծոցն. (Փարպ.։)
Մի գաներ զհարուածեալս. (Նար. ՟Ժ՟Է։)
Որպէս զհայր գանեցի զձեզ, եւ որպէս զտէր պատժեցի. (Լմբ. մաղաք.։)
Սալ դարբնաց որչափ գանելով գանի, ինքն ոչ վնասի. (Ճ. ՟Ա.։)
Գերազանցութիւն լուսոյն հարեալ զաչսն՝ գանեաց զսովորական տեսութիւն. (Ոսկ. գծ.։)
Գանեալ զխիղճ տկարացն՝ ի քրիստոս մեղանչէ. (Բրս. հց.։)
ԳԱՆԵԼ. πλήσσω Pungo Ձաղել. թշնամանել. պատուհասել կշտամբանօք. կծանել. յամօթ առնել. զզուել. (յորմէ ռմկ. գանիլ ՝ է զզուիլ) այըպլամագ, ազարլամագ.
Հանգնէր զնոսա, եւ գանէր բովանդակ։ Քանզի գիտէր զի այն ուժգնապէս գանէր զնոսա, եւ խոց դնէր առաւելապէս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 11։)
Այլ ոչ գանէր զնա եւ կակղացուցանէր բանքս այս՝ ածել զնա ի գութ եւ ի զղջումն. (Բրսղ. մրկ.։ Իսկ Նար. ՟Ի՟Բ. կա. բերի ի կրկին նշանակութիւնս։)