adv.

truly, in truth, certainly, surely, yes, yes truly, yes indeed, really.

adv.

(որպէս թէ արդարիւ, արդարութեամբ. տե՛ս եւ ԱՐԴԵՕՔ, եւ ԱՐԴԵԱՄԲՔ) ἁληθῶς vere, ἑπἁληθείαν, ἑν ἁληθεία in veritate, certe, ὅντως revera Ճշմարտիւ. Ճշմարտութեամբ. Ճշմարտապէս. ստուգիւ. յիրաւի. ամէն. իսկապէս. հաւաստեաւ. անշուշտ. այո. իրօք. իրաւ, իրաւցընէ, ըղորդ.

Արդարեւ քոյր իմ է՝ ի հօրէ, եւ ոչ ի մօրէ։ Արդարեւ որդի Աստուծոյ ես դու։ Արդարեւ Աստուած է ի ձեզ։ Այո՛ արդարեւ ես մոլորեցայ։ Արդարեւ աւերեցին զաշխարհս, եւ հրձիգ տյաին զկուռս նոցա, քանզի չէին աստուածք։ Արդարեւ յարեաւ տէր, եւ երեւեցաւ սիմոնի։ Արդարեւ ասեմ ձեզ։ Ժողովեցան արդարեւ ի քաղաքիս յայսմիկ. եւ այլն։

Է արդարեւ լուեալ մեր զայդ ամենայն. (Փարպ.։)

Որ եղեւն իսկ արդարեւ։ Հանգչին արդարեւ. (Խոր.։)

Զտունն արդարեւ ես աւերեցի. (Եղիշ.։)

Շանց նմանելով արդարեւ ի միտս։ Աստուածային արդարեւ արմաւենի. (Յհ. կթ.։)

Տղայոց մտաց արդարեւ այս կարծիք. (Լմբ. ատ.։)

Այլ ոչ արդարեւ այսոքիկ կարծեցեալ լինին։ Ամենեւին հաւատաց նմա արդարեւ զիւր իշխանութիւն. (Խոր. ՟Ա 2 եւ 16.) իմա՛ հաւաստի՝ իբր ա. կամ մ։

adj.

ԱՐԴԱՐԵՒ. ա. Ճշմարիտ. իսկական. հարազատ, ստոյգ, կամ տիրապէս այս եւ այսպիսի. ըստ յն. էապէս. ὅντως revera, verus

Զքեզ պատուով իւրեանց. (Խոր. ՟Գ 57։)

Զսուրբն Յովսէփ զարդարեւ զկաթուղիկոսն հայոց. (Փարպ.։)

Դիմեցից իբրու յարդարեւ կարապետ ուրախութեան. (Պիտ.։)

Զմիոյն եւ զարդարեւ էին։ Գիտութեան արդարեւ էին Աստուծոյ։ Զարդարեւն փրկիչ. (Փիլ. ստէպ։)

Դառնայր յարդարեւն Աստուծոյ։ Երիցս միակի՝ արդարեւ էին։ Փոխանցելի է մեզ այժմ յարդարեւ գոյ՛ն արդարեւ էին աստուածաբանական գոյանունութիւն. (Դիոն.։)

Դաշինս ընդ նմա դնէին որպէս (ընդ) արդարեւ ընդ թագաւորական զարմի. (Յհ. կթ.։)

Քեզ շնորհ հատուցանեմ որպէս արդարեւ սիրելւոյ. (Շ. թղթ.։)