corruption;
destruction, ruin;
contamination, infection;
depravity, perversion, degeneration;
putrefaction, rottenness, sourness, staleness, rancidity;
— կուսի, defloration, debauchment;
տեղի՝ դուբ ապականութեան, sepulchre, tomb;
— բարուց, corruption, depravation of morals or manners;
յ— դնել՝ դարձուցանել, կարգել, հասուցանել, cf. Ապականեմ;
յ— դառնալ, լինել, անցեալ գնալ, cf. Ապականիմ;
ձմեռն ապականութեան, the winter destroyer or spoiler.
ἁφανισμός. abolitio, interitus, excidium եւ φθορά, διαφθορά, corruptio, decorruptio. Ի բաց բարձումն յաչաց. կորուստ. սատակումն. մահ. եղծումն. խանգարումն. կորսըւիլը, աներեւոյթ ըլլալը.
Եղիցի իսրայէլ յապականութիւն։ Ի սատակումն եւ յապականութիւն յերեսաց երկրին։ Զքաղաքս յուդայ եդից յապականութիւն առ ի չգոյէ բնակչաց։ Կարգել յապականութիւն եւ ի դադարս ջայլամանց։ Շինել սեղան տեառն, զի դադարեսցէ ապականութիւն ի ժողովրդենէն։ Ապականեցաւ ապականութեամբ ամենայն երկիր։ Եդից զնոսա յապականութիւն յաւիտենական. եւ այլն։
Որ հնանայն եւ ծերանայ, մերձ է յապականութիւն. եւ այլն։
φθορά, corruptio. Եղծումն. խանգարումն. աւրածութիւն.
Գողութիւն, նենգութիւն, ապականութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 25։)
Փախուցեալք ի ցանկութեանց աշխարհիս, եւ յապականութեանց. (՟Բ. Պետ. ՟Ա. 4։)
Սերմանի ա պականութեամբ, եւ յառնէ առանց ապականութեան. (՟Ա. Կոր. ՟Ծ՟Ե. 41։)
Մանաւանդ՝ διαφθορά. decorruptio, corruptela. Ի սպառ կամ չարաչար եղծումն, փտութիւն, վթարումն, վատթարումն.
Որ մոլորեցուցանէ, ինքն անկցի յապականութիւն։ Ոչ տացես սրբոյ քում տեսանել զապականութիւն։ Թէ իջանեմ ես յապականութիւն։ Իջուսցես զնոսա ի գուբ ապականութեան։ Ոչ սպանցէ զքեզ յապականութիւն։ Ըմբռնեցին զնա, կամ պատեցին զնա թակարդօք յապականութիւն։ Գնան ի մէջ հրոյն, եւ ապականութիւն ինչ ոչ գոյ ի նոսա։ Հանաւ դանիէլ ի գբոյ անտի, եւ ամենեւին ապականութիւն ոչ գտաւ ի նմա։ Փառք իմ յապականութիւն դարձան. եւ այլն։
Կիրս ապականութեան՝ առանց ապականութեան կրեաց քրիստոս. (Լծ. կոչ.) իմա՛, կրեաց անանգոսնելի կիրս կամաւորս, որ ըստ յն. φθορά, այսինքն են քաղց եւ ծարաւ, չարչարանց եւ մահ. եւ ո՛չ զանգոսնելի կիրս. որ ըստ յն. διαφθορά, զոր օրինակ փտութիւն ի գերեզմանի, եւ ախտ մեղանչական, եւ այլն։
μολυσμός. inquinatio, contaminatio. Պղծութիւն մարմնոյ, կամ հոգւոյ. խոտորումն մտաց. գարշութիւն մեղաց, եւ այլն.
Բղխումն գիջութեան, որ ապականութիւն է յանդամսն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Ի գիտութիւն ապականութեանն մատանի առ նմա թողեալ։ Եւ հօրն զգացեալ զապականութիւնն՝ բարկանայր յոյժ. (Պիտ.։)
Իբր անախտակիր ապականութեանց՝ որ ի մեզ շարժմանց։
Զապականութիւն մեղացս մերժեալ. (Նար. ՟Հ՟Ե. ՟Հ՟Ը։)
Արդարեւ ապականութիւն հոգւոյ եւ մարմնոյ եւ մտաց, եւ մանաւանդ որ արտաքոյ բնութեանս զցանկութիւնն կատարեն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Գուշակէ զապականութիւն մտաց նոցա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 17։)
φθορά. corruptio. ըստ փիլիսոփայից՝ Անցումն ի գոլոյ յոչ գոլ գոյացական, հակակայ ծննդեան կամ լինելութեան.
Շարժութեան (կամ փոփոխութեան) տեսակք են վեց. լինելութիւն, ապականութիւն, եւ այլն. (Արիստ. շարժ.։)
Զի լինելութիւնն իցէ սկիզբն ապականութեան, եւ ապականութիւն դարձեալ անդրէն սկիզբն իցէ լինելութեան. (Շիր.։)
Արդ է ապականութիւն՝ բոլոր իրի քակտութեան պատճառ՝ այլայլութեամբ ի վերայ հասեալ։ Ապականութիւնն՝ ներլինելութեանն ներհականայ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
ՅԱՊԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԴԱՐՁՈՒՑԱՆԵԼ կամ ՀԱՍՈՒՑԱՆԵԼ. Ապականել. (Ագաթ.։ Խոր. ՟Բ. 14։ Յհ. կթ.։) Իսկ ՅԱՊԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ ԴԱՌՆԱԼ՝ է Ապականիլ։ (Դան. ՟Ժ. 8։) (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապականութիւն | ապականութիւնք |
| accusatif | ապականութիւն | ապականութիւնս |
| génitif | ապականութեան | ապականութեանց |
| locatif | ապականութեան | ապականութիւնս |
| datif | ապականութեան | ապականութեանց |
| ablatif | ապականութենէ | ապականութեանց |
| instrumental | ապականութեամբ | ապականութեամբք |