adj.

corruptible.

adj.

φθαρτός. corruptibilis որ եւ ԱՊԱԿԱՆԱԿԻՐ, ԱՊԱԿԱՆԵԼԻ. Ներքոյ անկեալ ապականութեան. մահկանացու. փտելի, մաշելի. անպիտան. անցաւոր. ֆանի.

Ապականացու արծաթեղինօք. (՟Ա. Պետ. ՟Ա. 18։)

Ապականացու շահ, կամ մեծութիւն. փափկութիւն, տարերք, աշխարհ, կամ մասն աշխարհի. (Պիտ.։ Նար.։ Եղիշ.։)

Թողին զապականացուս, եւ յանապականն հետեւեցին. (ՃՃ.։)

Յապականացուէն ապականացու ծնաք. (Խոսր.։)

Առնլով ճշմարտապէս զբնութիւն ադամայ զապականացուի. (Շ. թղթ.։)

Մահկանացու եւ ապականացու էառ մարմին. (Կիւրղ. գանձ.) իմա՛ որպէս յն., որ զանանգոսնելի կիրս ի մէջ բերէ. իսկ Անապական ասի՝ որպէս յն. φθαρτός , որ զանանգոսնելի կիրս ի մէջ բերէ. իսկ Անապական ասի՝ որպէս յն. ἁδιάφθαρτος իբր ազատ յանգոսնելի կրից, եւ ի փտութենէ մարմնոյն ի գերեզմանի։ cf. ԱՆԱՊԱԿԱՆ։

իբր Ապականագործ.

Ապականացու հնարք չարի. (Յհ. կթ.։)

Ապականացու վարուք ախորժանօք. (Պիտ.։)