that corrupts, corrupter, destructive.
φθοροποιός. corruptionem faciens, interitum afferens, corrumpens, exitiosus. որ եւ ԱՊԱԿԱՆԱՐԱՐ. Որ ոք կամ որ ինչ գործէ զապականութիւն. խանգարիչ. վնասակար. մահառիթ.
Ապականագործն, կամ ապականագործ մահ, ուտ, արկածք, եղեամն. չարութիւն, թոյն. հնութիւն մեղաց. եւ այլն. (Նիւս.։ Մամբր.։ Մաքս.։ Պիտ.։ Նար.։ Իգն.։ Արծր.։)
Տունկք մահաբերք ... ապականագործ ոմանք ի տնկոցն են. (Փիլ. լին. ՟Ա. 10։)
Անկեալ են ընդ ապականագործ հետեւանօքն. (Շիր.։)
Շիջցի արդ տէր քոյովն՝ զոր եկիր արկանել յերկիր՝ հրովն, ապականագործս այս հուր. (Սարկ. հանգ.։)
Որպէս զապականագործ փտութիւն ինչ ի բաց հատանել. (Ոսկ. գծ.։)
Եւ Պղծագործ. զազրագործ.
Մարդիկ ապականագործք։ Ապականագործ մանկամոլիցն. (ՃՃ.։)