ingratitude.
ἁγνωμοσύνη. ingratitudo. Անճանաչողութիւն երախտեաց. արհամարհութիւն. ապերախտութիւն.
Յայսչափ ապախտաւորութիւն եկին, զի ոչ միայն զշնորհակալութիւնն հատանել, այլ եւ զշնորհօղն իւրեանց ոչ գիտել. (Փիլ. յովն.։)
Բազում էր աստուծոյ զիջանելն ընդ աքազու, եւ յոյժ նորա ապախտաւորութիւնն. (Ոսկ. ես.։)
Ապախտաւորութիւնք առ երախտիս արարչին. (Յճխ. ՟Ժ։)
Յանդիմանէր զապախտաւորութիւն նոցա եւ զսրբութիւն նոցա եւ զլրբութիւն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։)
Ի կշտամբութիւն եւ յամբաստանութիւն նոցա լինիցին իրք, թէ ե՛ւս ի նմին ապախտաւորութեան կայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 25։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապախտաւորութիւն | ապախտաւորութիւնք |
| accusatif | ապախտաւորութիւն | ապախտաւորութիւնս |
| génitif | ապախտաւորութեան | ապախտաւորութեանց |
| locatif | ապախտաւորութեան | ապախտաւորութիւնս |
| datif | ապախտաւորութեան | ապախտաւորութեանց |
| ablatif | ապախտաւորութենէ | ապախտաւորութեանց |
| instrumental | ապախտաւորութեամբ | ապախտաւորութեամբք |