ungrateful.
ἅγνωμος, ἁγνώμων. ingratus, improbus. Որ ապախտ առնէ՝ մանաւանդ զերախտեօք. անճանաչօղ եւ արհամարհօղ երախտեաց. ապերախտ. նամքեօր. եւ Անհանճար. չար. անարժան. կամ Չունօղ երախտիս ինչ.
Անարժանից, ապաշնորհացն, ապախտաւորացն. (Սեբեր. ՟Է։)
Միշտ ապախտաւորք լինէին ընդ իւրեանց երախտաւորսն։ Ոմանք յանհանճարից յապախտաւորաց. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 18։ եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Ե։)
Պէսպէս նեղութեամբք պատժեն զապախտաւորսն. (Յճխ. ՟Ը։)
Այնպիսի սիրեցեալն՝ որպիսի՛ ապախտաւոր գտաւ. (Ոսկ. ես.։)
Ապախտաւոր գտաւ շնորհացն աստուծոյ. (Եղիշ. դտ.։)
Եթէ ապախտաւորիս ընդ երախտաւորացն խնամարկեսցես. (Նար. ՟Հ՟Դ. տե՛ս եւ ՟Լ. ՟Լ՟Է։)
Ապախտաւորացն բարիս գործիցեմք. (Խոսր.։)
Զապախտաւոր հրէայսն մանանայիւն կերակրէ. (Ոսկ. գղ.։)
Եւ իբր Անճանաչողական. ապերախտական.
Յաղագս ապախտաւոր եւ անառակ գործոց չարեաց։ Մի՛ զերախտաւոր կարգս յապախտաւորս փոխեսցեն։ Ապախտաւոր անօրէնութիւն։ Ի դժնդակ խորհուրդս ապախտաւորս. (Յճխ. ստէպ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապախտաւոր | ապախտաւորք |
| accusatif | ապախտաւոր | ապախտաւորս |
| génitif | ապախտաւորի | ապախտաւորաց |
| locatif | ապախտաւորի | ապախտաւորս |
| datif | ապախտաւորի | ապախտաւորաց |
| ablatif | ապախտաւորէ | ապախտաւորաց |
| instrumental | ապախտաւորաւ | ապախտաւորաւք |