peculiar, singular, special;
insulated;
solitary, lonely, obscure;
specific;
— յատկութիւն, speciality;
particularly, especially, expressly;
singularly, specifically, narrowly;
apart, in reserve, secretly, aside, separately, solitarily.
ԱՌԱՆՁԻՆ կամ ԱՌԱՆՁԻՆՆ ἵδιος. proprius, ἱδίως. proprie. Որպէս թէ Առ անձին եւեթ. ինքեան միայնոյ. Անձին իւրում սեպհական. յատուկ. իւրական. մասնաւոր.
Յաւէտ աստուծոյ առանձին է այս, զհանդերձեալսն ասել։ Ոչինչ օտար, եւ ոչ առանձին իմ ինչ, այլ առ ի քէն. զի առանձինն իբր յօտարութեան դնէ զյոլովսն. (Ոսկ. ՟Բ. 32. 35։)
Որ է յատուկ եւ առանձինն նմանամասնեայց. (Սահմ. ՟Ժ՟Թ։)
Էդ՝ առանձին է արդարեւ աստուծոյ. (Առ որս. ՟Ե։)
Կանանց առանձինն է (այս ինչ)։ Իմաստասիրական կրթութիւն՝ առանձինն բանականին գոյակաց։ Մանաւանդ ինձ առանձինն. (Պիտ.։)
Բերան համարձակ առանձինն մարգարէիցն էր։ Առանձինն է նմա. (Սեբեր. ՟Գ։)
Դարձեալ եւ այս առանձին բառ է հեբրայեցւոց, եւ խորին. (Կիւրղ. թագ. եւ Կիւրղ. ծն. ստէպ։)
Այսոքիկ վասն հասարակացս. իսկ անձին առանձին այս ինչ է. (Յհ. կթ.։)
Ոչինչ իւր առանձին ուրուք պարտ լինել, այլ հասարակաց. (Խոր. ՟Ա. 31։)
Ըստ ինքեան. ինքնին. իւրովի.
Առանձինն բնութեամբ՝ չարն չար ոչ է. (Յճխ. ՟Ե։)
Չարն յանձնիշխան կամաց մտեալ՝ կործանի իւրաքանչիւր ոք առանձին. (Աաթ։)
Ոչ է նա առանձին սուրբ յստակ լուսով, այլ ի ձեռն օդոյ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Իքեամբ առանձինն սկսող կատարելագունիցն եղեալ. (Պիտ.։)
Ամենայն այր առանձին գրեթէ ըստ դաւթայ զինքն զինեալ ի նահատակութիւն. (Յհ. կթ.։)
Պարզ. անխառն.
Զամենայն ընտրութիւնս նշանագրոյն, զառանձինն եւ զկրկնաւորն միանգամայն յօրինեալ. (Կորիւն.։)
Որոշեալ. զանազանեալ. որիշ.
Սաղմոս առանձինն է յօրհնութենէ. այսպէս եւ օրհնութիւն որոշի ի գովութենէ. (Լմբ. պտրգ.։)
Զհոտ անգամ իւրաքանչիւր ոք ի նոցանէ առանձին՝ արձակէ. (Ագաթ.։)
καθ’ ἐαυτόν, -την, καθ’ ἱδίαν, καταμόνας. solus, solum, seorsum, privatim, distincte, singulatim. Զատաբար. ուրոյն. մեկուսի. միայնակ. միայն ընդ միայն. զատ, զատ զատ, մինակուկ, ինքնիրեն.
Զատանէ իւր հօտ առանձինն, եւ ոչ խառնէր զնոսա ի խաշինս լաբանու։ Արկին (հաց) իւրաքանչիւր առանձինն։ Կոծեսցի երկիր ըստ ազգս ազգաց առանձինն. ազգ տանն դաւթի առանձինն, եւ կանայք նոցա առանձինն։ Մեք առանձինն էաք։ Իբրեւ եղեւ առանձինն։ Խուսեաց ի տեղի անապատ առանձինն եւ այլն։ Որպէս զգինի ոք առանձինն ըմպիցէ, եւ դարձեալ զջուր առանձինն. եւ այլն։
Թացեալ (զպատառն՝) նշանակէր զգողն մատնիչ. յայս խորհուրդ ոմանք ի քրիստոնէից ոչ մկրտեն զնշխարն ի բաժակն, այլ առանձին առանձին ճաշակեն. (Երզն. մտթ.։)
Հանդարտի առանձին յանապատի. (Վրք. հց. ՟Գ։)