separated, divided, disjoint.
(ի Համ կամ Ըն, Զատ) διηρήμενος, διαίρετος, ἁπεσπάσμενος, ἁπεσχίσμενος. divisus, amotus եւ այլն. Ի բաց զատեալ, որոշեալ, բաժանեալ. զատանելի. բաժանելի. հեռի. մեկուսի. այրը, մէֆրուգ.
Նայեսցի ընդ ծիծառն անջատ եւ միանձն. (Վեցօր. ՟Ը։)
Չախորժէ ամուրի տեսանել զորդին իբրեւ անջատ ինչ ի մարմնոյ՝ անսատար (կամ անկատար) յորդէծնութենէն. (Ոսկ. կողոս.։)
Անջատ ի ճշմարիտ իրաւանց. (ՃՃ.։)
Բաղկացոյց ի միջի այնմ՝ որ անջատ է՝ ի սոցանէ, եւ այնմ որ ըստ մարմնոյ բարժանելի է. (Պղատ. տիմ.։)
Պատահմանց անջատից եւ անանջատից. (Յհ. կթ.։)
Կայ պրս. էնճիտէն, իբր պատառել.
Ջատնօղ, բաժանօղ։ (ի Հին բռ.)