separately, apart, aside, privately, severally;
without, except, excepting, save;
separate, different, distinct;
peculiar, particular, private, own, special, individual, proper;
— —, separately, distinctly.
χωρίς, καταμόνας separatim, seorsum, singulatim. (ի բառէս ՈՒՐ, կամ իւր. գրի եւ ՈՐՈՅՆ) Որիշ. ուրիշ. զատ. մեկուսի. առանձինն. մէկ դի, զատ.
Ոչ ընդ այլ կտաւսն կայր, այլ ուրոյն՝ ծալեալ ի մի կողմն։ Զորոջսն ուրոյն զատանէր։ Կացուսցես զնոսա ուրոյն ... առանձինն. (Յհ. ՟Ի. 9։ Ծն. լ. 40։ Դտ. ՟Է. 5։)
Ուրոյն նովին կապանօք պահէին. (Եղիշ. ՟Է։)
ՈՒՐՈՅՆ ՈՒՐՈՅՆ. Զատ զատ. որիշ որիշ.
Զմի մի ի նոցանէ ուրոյն ուրոյն ի վեց տապանս ժողովեալ էր. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զհիւպատսն ուրոյն ուրոյն զատցուք։ Զժամանակսն յանցնիւր ուրոյն ուրոյն բաժինս բաժանեցից. (Եւս. քր. ՟Ա։)
նխ. ՈՒՐՈՅՆ. նխ. χωρίς seorsum, praeter, sine, absque. Զատ. մեկուսի. ի բաց. եւ Բաց ի. առանց.
Սովոր էր ուրոյն ի նոցանէ կալ յաղօթս. (Ոսկ. մտթ.։)
Ի վերայ սեղանոյն՝ ուրոյն յառաւօտին ողջակիզէն. (Ղեւտ. ՟Թ. 17։)
Փոխեալ անդր զամենայն ինչ յարմաւիրայ՝ ուրոյն ի կռոցն. (Խոր. ՟Բ. 37։)
ՈՒՐՈՅՆ. ա. χωριστός separatus. Զատուցեալ. եւ Անմասն.
Եւ այլքն ի նմանէ ուրոյնք. (Ագաթ.։)
(Աւաղք ծովու) ուրոյնք եւ առանձնականք ի ծննդոց աճելութենէ. (Նար. ՟Զ։)
ՈՒՐՈՅՆ. ἵδιος proprius. Իւրական. իւր. յատուկ. սեպհական. առանձնական. զանազանեալ. մախսուս.
Ուրո՛յն է այրելն հրոյն, եւ ձեան ցրտացուցանելն. (Փիլ. այլաբ.։)
Մինդ յիսկութենէ՝ տեսակ առանձին, ոգի տիրական, ուրոյն կերպարան՝ կատարելութեան». այսինքն յատուկ եւ զանազանեալ դիմաւ կամ անձամբ. (Նար. գանձ հոգ.։)
Զոմն մարդն ծանօթագո՛յն բացատրեսցէ՝ մարդ բացատրելով, քան թէ կենդանի. քանզի սա առաւե՛լ ուրոյն ուրումն մարդոյ, իսկ նա հասարակագոյն։ Ոչ է այս ուրոյն գոյացութեանն, այլեւ այլոցն։ Քանոյն մանաւանդ եղիցի ուրոյն յատուկ՝ զոյգ եւ անզոյգ ասիլ։ Ուրոյն յատուկ լիցի որակութեան՝ նմանն եւ աննման ասիլ ըստ ինքեան. (Արիստ. ստորոգ.։)
Տ. ՈՒՐ։ ՈՒՐ ՈՒՐՈՅՆ.