his own, his.
ἵδιος proprius, suus, peculiaris. Որ ինչ է իւր սեպհական. իւրային. իւրոյին. իւր, իւրոյ.
Արձակեաց յիւրական աշխարհն հայոց. (Ագաթ.։ Յհ. կթ.։)
Վասն օտար փարձութեանց իւրական ստանան զտրտմութիւն։ իւրական առաքինութեամբ. (Սահմ. ՟Ը. ՟Ժ։)
Իւրանօք կորստեան բերիւք։ Նստաւ յաթոռն իւրական Նար. (՟Ժ՟Ը. ՟Լ՟Դ։)
Իւրական բանիւն։ Եւ զիւրական անուն վիմին՝ շնորհէր նմա զանշարժելին. (Շ. բարձր. եւ Շ. խոստ.։)
Իւրական է (այսինքն յատուկ է) յաւիտենին՝ հինն եւ անայլայլելի (գոլ). (Դիոն. ածայ.։)