s.

simile, allegory, parable;
public censure.

s.

Առակելն, եւ իլն, ըստ ՟Ա նշ. այսինքն Առակաբանութիւն.

Խոնարհեցուցից յառակումն զունկն իմ։ Առակումն ասացի ի մարդ. (Սղ. ՟Խ՟Ը. 5։ ՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 3։)

Եւ ըստ ՟Բ նշ. այսինքն Խայտառակութիւն.

Պետրոս ցսիմոն (մոգն) ասաց, կատարեա՛ զոր սկսարդ, քանզի մերձեցաւ քո առակումն. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առակումն առակմունք
accusatif առակումն առակմունս
génitif առակման առակմանց
locatif առակման առակմունս
datif առակման առակմանց
ablatif առակմանէ առակմանց
instrumental առակմամբ առակմամբք