s.

prerogative, privilege, exemption, immunity.

s.

προνομία. privilegium, praerogativa. Առանձին իմ շնորհ, կամ բարերարութիւն, կամ բարեմասնութիւն. յառաջամասնութիւն.

Զամենայն տուրսն, զառանձնաշնորհութիւնսն, զոր մեծն կոստանդիանոս տուեալ էր. (Մարթին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առանձնաշնորհութիւն առանձնաշնորհութիւնք
accusatif առանձնաշնորհութիւն առանձնաշնորհութիւնս
génitif առանձնաշնորհութեան առանձնաշնորհութեանց
locatif առանձնաշնորհութեան առանձնաշնորհութիւնս
datif առանձնաշնորհութեան առանձնաշնորհութեանց
ablatif առանձնաշնորհութենէ առանձնաշնորհութեանց
instrumental առանձնաշնորհութեամբ առանձնաշնորհութեամբք