unjust, iniquitous, wicked;
injurious, offensive;
perfidious, disloyal;
false, illegitimate;
tyrannical;
—, յանիրաւի, յ—ս, unjustly, iniquitously.
ἅδικος. injustus, iniquus. Հակառակն իրաւանց. օտար յիրաւանց արդարութեան. անարդար. անօրէն. սուտ. ոչ իրաւացի (անձն կամ իր). նեհագ. շերիսիզ. ատալէթսիզ.
Մի՛ հաւանիցիս ընդ անիրաւի՝ լինել վկայ անիրաւ։ Յառնէ անիրաւէ փրկեցեր զիս։ Յանիրաւէ փրկեսցէ զիս Տէր։ Զշրթունս անիրաւս մերժեա՛ ի քէն։ Լեզու անիրաւ։ Լեզու անիրաւի։ Ո՛չ է արդարոյ եւ ո՛չ մի ինչ անիրաւ։ Որ շշնջեն զանիրաւս։ Խորտակէի զկզակս անիրաւաց. եւ այլն։
Անիրաւիցն է յաջողեալ. (Լմբ.։)
Ստացուածոց ի բաց բառնալով, կամ անիրաւից մահուց ի վերայ եկելոց. (Փիլ.։)
Անիրաւ հրաման, կամ դատաստան. (Խոր.։) (Պիտ.։)
Սակս սրբոյ հայրապետին զանիրաւս խորհէր. (Յհ. կթ.։)
Անիրաւ է պարծել յիմաստս մարմնոյ. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Բայց միայն առ արս մի՛ ինչ անիրաւ առնէք", այս ինքն անիրաւութիւն. (Փիլ. լին.։)
ԱՆԻՐԱՒ. ՅԱՆԻՐԱՒԻ ՅԱՆԻՐԱՒՍ Ընդդէմ իրաւանց. անիրաւութեամբ. եւ ի զուր. անպատճառ. ἁδίκως. injuste, inique. նէհագ եէրէ, նաֆիլէ.
Դատաւորքն բազում անգամ անիրա՛ւ դատապարտեն. (Լմբ. սղ.։)
Թէ բարւոք ինչ մտօք տանիցի ոք վշտաց յանիրաւի։ Մի՛ զոք դատեսցուք յանիրաւի. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 19։ Սարգ. յկ. ՟Թ։)
Զի ցուցցէ՝ թէ յանիրաւս չարչարի. (Երզն. մտթ.։)