s.

atheism;
ungodliness, irreligion.

s.

ἁθεότης, ἁθεία, atheismus, impietas in deum. Ուրանալն զԱստուած՝ գոնէ գործովք հեթանոսութեան. օտարութիւն յԱստուծոյ. ամպարշտութիւն. տինսիզլիք, իլհատ, քեաֆիրլիք.

Աղբիւր ամենայն անիրաւութեանց անաստուածութիւն է. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Մարկիոն անաստուածութեան բերանն. (Կոչ. ՟Զ։)

Մի՛ դարձեալ զբարեմտութիւնս մեր՝ անաստուածութեանդ առնիցես սկիզբն. (Առ որս. ՟Է։)

Անաստուածութեան խաւարին մութն պատէր. (Խոր. հռիփս։)

Չարեացն՝ անաստուածութիւնն եւ անձնասիրութիւնն է կառավար. (Յճխ. ՟Ե։)

Ընդէ՞ր սիրէք զանօրէնութիւն եւ զանաստուածութիւն. (Խոր. ՟Բ. 89։)

Կարճել կամելով զնոցա անաստուածութեանն յանդգնութիւն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անաստուածութիւն անաստուածութիւնք
accusatif անաստուածութիւն անաստուածութիւնս
génitif անաստուածութեան անաստուածութեանց
locatif անաստուածութեան անաստուածութիւնս
datif անաստուածութեան անաստուածութեանց
ablatif անաստուածութենէ անաստուածութեանց
instrumental անաստուածութեամբ անաստուածութեամբք