irrational;
animal, brute.
κτῆνος, ζῶον, jumentum, armentum, animal. Կենդանի չորքոտանի՝ ընտանի եւ վայրի. արջառ, ոչխար. գրաստ. դուար. էրէ. անբան կենդանի. հայվան, հայվանաթ, պէհիմէ, ճանվէր, ճանավար.
Զգազանս, եւ զանասունս։ Ամենայն անասնոց, եւ ամենայն թռչնոց երկնից, եւ ամենայն գազանաց վայրի։ Մեծատուն յոյժ՝ անասնով եւ արծաթով։ Արդարն ողորմի անասնոյ իւրում։ Որոց անասնոց մատչէր արիւնն։ Իբրեւ զանխօս անասունս. եւ այլն։
Եղեւ նորա անասուն ոչխարի եւ արջառոյ։ Մարդ եւ անասուն, խաշն եւ արջառ եւ այլն։
Հաւասարեաց անասնոց անբանից. (Սղ. ԽԸ. 13։)
Բեռնակիր անասնովք. (Պիտ.։)
Ընտանի անասնոց եւ վայրենեաց. (Սարգ.։)
Ո՞ ի վեր իցէ, մա՞րդն՝ որ անասնոյն տիրէ, թէ անասունն՝ որ մարդոյն ի հարկի կայ. (Եզնիկ.։)
Ի բանականութեանն ընդ անասունս դասակարգեալ. (Նար. ԻԳ։)
Իբրեւ զանբան անասունս ի գերութիւն վարէին։ Իբրեւ անբան անասուն՝ ժանեօք մանրեալ ուտէին. (Յհ. կթ.։)
ԱՆԱՍՈՒՆ. Անբան. որ չէ ասուն. ոյր չիք բան, այս ինքն բանականութիւն, ասք եւ խօսք. ἅλογος, irrationalis, brutus, զայրի նադըգ.
Զխօսունն եւ զանասունն, զծերն եւ զտղայն. (Ագաթ.։)
Ամենայն եղեալք խօսնոց եւ անասնոց. (Փարպ.։)
Ունայնացեալ ի բոլոր ստացուածոց՝ ասնոց եւ անասնոց. (Յհ. կթ.։)
Ի տեսիլ նմանութեան անասուն խոտակեր կենդանեաց։ Իշխան անասուն կենդանեաց։ Անասուն կենդանիքն. (Ագաթ.։ Սահմ.։ Պիտ. եւ այլն։)
ԱՆԱՍՈՒՆ. իբր անասնական. անբանական. անխօս, անբարբառ.
Ի բանաւորականէն եւ յանասուն մասնէն ի մի գոյացեալք։ Որպէս խոտդ անասնոյ կերակուր է, այսպէս զգալին՝ անասուն մասին հոգւոյն վիճակ հասեալ է։ Կին՝ զոր ոչ յաղագս անասուն ցանկութեան ածես, այլ զօրէն բնութեան լնլով հարկաւոր. (Փիլ.։)
Գոյ եւ ի մեզ անասուն մասն՝ բոլոր հողեղէն բնութեան մարմնոյս. (Եղիշ. դտ.։)
Անասուն մատամբք ձեռաց ի ձեռն հնչման գործւոյն՝ բանին կցորդեսցէ յԱստուած օրհնութիւնսն. (Վրդն. սղ.։)