proposition, object;
purpose, resolution.
πρόθεσις. propositio. որ եւ ԱՌԱՋԱՒՈՐՔ. Առաջի դրութիւն կամ մատուցումն նուիրաց, եւ նուիրեալն ընծայ.
Ի վերայ հացին առաջադրութեան։ Ծխել առաջի նորա խունկս եւ առաջադրութիւնս։ Սեղան առաջադրութեան. (՟Ա. Մնաց. ՟Թ. 32։ ՟Բ. Մնաց. ՟Բ. 4։ ՟Ի՟Թ. 18։)
Ընկա՛լ առ ի մէնջ զառաջադրութիւնս զայս. (Պտրգ.։)
իբր Յառաջադրութիւն. դիտաւորութիւն. դիտեալ ինչ. նպատակ.
Թերեւս հասեալ առաջադրութեան, յոր թեւակոխեացն անիրաւութիւն. (Փիլ. լին. ՟Բ. 71։)
Իրք առաջի եդեալք, կամ կարգաւորութիւն նոցին.
Եւ է տեսանել յամենեցունցն ընթրիս զէրէոցն բազմութիւն, եւ զնոցուն գլխոց կարգմանց զառաջադրութիւն. (Փարպ.։)
Իւղոյն բարեբաշխ բացատրութեամբ ի մասունս եօթանց առաջադրութեանց գնդիցն վառելոց. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Առաջարկութիւն, յորդոր. եւ Բան առաջարկեալ.
Եկն երբեմն հայր մակարիոս ի լեառն նիտրիոյ առաջադրութեամբ աբբայ պամբոսի. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
Մանաւանդ զի առաջադրութիւնս ո՛չ եթէ վարդապետութիւն է, այլ օրինադրութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)
Յառաջոյ դրութիւն. նախադասութիւն.
Նախադրութիւնդ առաջադրութիւն ասի. (Թր. քեր.։) cf. ՅԱՌԱՋԱԴՐՈՒԹԻՒՆ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առաջադրութիւն | առաջադրութիւնք |
| accusatif | առաջադրութիւն | առաջադրութիւնս |
| génitif | առաջադրութեան | առաջադրութեանց |
| locatif | առաջադրութեան | առաջադրութիւնս |
| datif | առաջադրութեան | առաջադրութեանց |
| ablatif | առաջադրութենէ | առաջադրութեանց |
| instrumental | առաջադրութեամբ | առաջադրութեամբք |