Առանցք, ցից

s.

ἁπόλυπον. relictum spatium Անցք. զանցք. դատարկ եւ գոդեալ միջոց անցից. տեղի թողեալ. խորշ ելից ի մէջ շինուածոց.

Ըստ առանցից կողմանց որմոցն առ ի վերին կողմն, որոց ելանիցեն ի վերնայարկսն։ Առանցք ի մէջ կողմանց տանն։ Առանցիւքն եւ խորշիւքն ընդդէմ հիւսիսոյ. (Եզեկ. ՟Խ՟Ա. 7. 9. 11. 12։ ՟Խ՟Բ. 1։)

Շինեաց աշտարակս, եւ առանցս գոգաւոր խորշիւք. (Խոր. ՟Գ. 59։ Ասող. ՟Բ. 1։)

ἐξέχον, ἑκεχόμενον, προσέχον. eminentia, prominentiae gradatae, junctura. Ագոյցք. զօդք. եւ որպէս Առանցութիւն. վերելք, ցցուածք.

Խորշք ի մէջ առանցիցն, եւ ի վերայ խորշից նոցա ի մէջ առանցիցն առիւծք եւ եզինք եւ քերոբք. եւ ի վերայ առանցիցն նոյնպէս. (՟Գ. Թագ. ՟Է. 28. 29։)

Զօրէն գաւազանաց իմն առանցիւք, եւ բազմօրինակ ըստ ձեւոյն մանուածովք. (Նիւս. կազմ. ՟Լ՟Բ։)

μοχλός, ἅξον. vectis, axis Նիգ. ձող. լիսեռն.

Զյարկն, եւ զամենայն զկահ նորա, եւ զառանցսն, եւ զտախտակս նորա. (Ել. ՟Լ՟Թ. 32։)

Չորք անիւք պղնձիք, եւ առանցք պղնձիք. (՟Գ. Թագ. ՟Է. 30։)