hy    |   fr

Առաշոգ

adj.

distinct;

adv.

distinctly.

adj. adv.

ԱՌԱՇՈԳ կամ ԱՌ ԱՇՈԳ Արեւահայեաց. լուսաւոր. եւ ջերին՝ այսինքն սէրին, հով. որպէս շոգիաւոր.

Ունէր առաշոգ խուղ։ Ի տեղւոջ մօտագունի եւ յառաշոգոջ։ Արկին ինձ պրտուէ մի առ աշոգ, իսկ յայլում յանկեան ինքեանց. (Վրք. հց. ձ։) cf. ԱՌՈՇՈԳԻ։