Առաջակաց

adj. s.

ԱՌԱՋԱԿԱՑ. ἑμπρόσθιος, προεστηκώς, προστάτης. anterior, praepositus, praefectus. cf. ԱՌԱՋԱԿԱՅ, ըստ ՟Ա նշ.

Խոյ հօտից հեղինակ, եւ ի վայրենի ջոլիրս մի իմն ի թագաւորականացն առաջակաց եղեալ. (Փիլ. լիւս.։)

Հաւատարիմ է առաջակացն այսր մեծի եւ հրաշափառագունի տան աստուծոյ. (Սարկ. քհ.։)

Հանդիպակաց, ընդդիմակաց.

Թէ ոչ բախեմք զառաջակաց կնիք քաղցրութեանն. (Լմբ. սղ.։) cf. եւ ՅԱՌԱՋԱԿԱՑ։