present, actual;
present.
ἑνεστώς, παρών praesens, quod adest. Որ ի միջի աստ յանդիման կայ արդ եւ այժմ. առաջիկայ. այժմու. արդի. այժմեան ժամանակ ընդ մէջ անցելոյն եւ ապագայի. եւ Անցաւոր կենցաղս. առջեւնիս եղածը, հիմակուան.
Երէկ զանցեալ ժամանակն ասէ եւ այսօր զներկայ ժամանակս, եւ յաւիտեան զհանդերձեալն անսպառ. (Ոսկ. եբր.։)
Ներկայ ամանակիս գիշերային հանգիստս. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի ներկայումս եւ ի հանդերձելումն։ Զներկայի՞ցս, զոր արդէն ունիմ, թէ զանցելոցն, զոր մթերեցի։ Ի ներկայումս, եւ առ ի յապայսն։ Ոչ միայն ի ներկայումս, այլ եւ յապառնիսն։ Ի ներկայումն նախահոգականաւն զօրացուցեալ զապառնեացն օգուտս ցուցանէ. (Խոսր.։ Նար. ՟Ի՟Զ։ Պիտ.։)
Ճանապարհ համարեա՛ զներկայ վայրս լցեալ աւազակօք, եւ քաղաք բարի զյաւիտենից կեանքն. (Վրք. հց. ՟Թ։)
Առ ի մարդկանէ ոչ ոք է՝ որ ի ներկայէս յօժարութեամբ ելանէ. (Կլիմաք.։)
ՆԵՐԿԱՅ. Ըստ քերականաց՝ ժամանակ բայի յայտնիչ զարդի գործողութիւն.
Բայ ... ամականք երեք, ներկայ, անցեալ, ապառնի։ Բաղազանութիւն ներկային ընդ յարաձգին. (Թր. քեր.։)
Ստոյգ բայ է ներկայն. իսկ անցեալն եւ ապառնին՝ հոլովմունք ազդման։ Կոչի ներկայ, որ այժմ կայ։ ներկայ, որ է մերձակայ. (Երզն. քեր.։)