Եռակի

adv.

τριχῆ, -χα tripliciter, trifariam cf. ԵՐՐԱԿԻ. իրեք կերպով.

Եռակի զսպայսն բաժանելով՝ երիս քաղաքս բնակեցուցանել. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

Եռակի տրամատի ամանակացն զանազանութիւն, ի ներկայս, յանցեալն, յապառնին. (Խոսրովիկ.։)

Եռակի հաստատունն (ըստ երկրաչափից) բաժանելի է. (Մագ. ՟Հ՟Զ։)

Թիւ եռակի բաժանի. դատ, կոճատ, եւ անհատ. (Տօնակ.։)

Եռակի լսի այս. (Երզն. մտթ.։)

adj.

ԵՌԱԿԻ. ա. Իբր Երրեակ.

Եռակի անձնաւորութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)

Եդաւ եռակի գիր ի վերայ խաչելոյն՝ վկայելով զնա թագաւոր. (Տօնակ.։)