adj.

that consists of three things or words;
— նուագ, trisagion.

adj.

Երիւք նոյն բառիւք հիւսեալ, սուրբ սուրբ սուրբ. երեքսրբեան.

Եռահիւսակ սրբասացութիւն, կամ սրբասացութիւնք. (Անյաղթ բարձր.։ Անան. եկեղ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։)

Զեռահիւսակն առնուլ զօրհնաբան՝ զփառատրութիւնն սրոբէական. (Գանձ.։)

Փառք եռահիւսակ անձանց սուրբ երրորդութեանն, եւ միոյ տէրութեան. (Յիշատ.։)

Եռահիւսակ պսակ». իբր յերից նիւթոց կամ գունոց հիւսեալ. (Նանայ.։)

adv.

ԵՌԱՀԻՒՍԱԿ մ. Իբր Եռահիւսակ սրբասացութեամբ.

Որ ի հրեղէն լեզուացն եռահիւսակ սրբաբանիս». տպ. եռահիւսեակ. (Շար.։)