behold!
ἱδού, ἥδη ecce, en Ձայն նշանակ ցուցման առաջիկայ կամ մերձակայ իրաց եւ գործոց, որպէս եւ անցելոց իբր ներկայ առաջի եդելոց. նայէ՛, տես, մէյմալ նայիս որ. իշթէ, էօշթէ, հա՛, անէք, իյնէք.
Ահա փեսայ գայ։ Կի՛ն դու, ահա որդի քո։ Ահա մայր քո։ Եւ ահա եղիցիս համր։ Եւ ահա յղասցիս։ Ահա հրեշտակ Տեառն երեւեցաւ նմա։ Ահա կոյս յղասցի։ Գիտաց Յիսուս, եթէ ահա ամենայն ինչ կատարեալ է։ Ահա հուր, եւ ահա փայտ, եւ այլն։
Ահա՛ անկաւ ... Ահա դատաստան, ահա յանդիմանութիւն. (Նար.։)
Ո՞չ ահա միանգամայն զանձանցն եւ զհարցն տացեն. (Եղիշ.։)
Լիով ահա եւ անկարօտ վայելեն։ Յորոց մին զմշակին ահա ամբաստանէ ձեռաց. (Պիտ.։)
Ահա բառդ՝ ստուգութեան եւ մատնցոյց առնելոյ է։ Ահա ասելն՝ սպառնական իմն է բարբառ. (Գէ. ես.։ Երզն. քեր.։)
Ահա ասելն՝ յանկարծութեան նշանակ է։ Ահա ձայնդ առ այնոսիկ պատշաճի՝ որք ակն ունին եւ սպասեն տեսանել զոք. (Գէ. ես.։)
Թո՛ղ զի բազում անգամ իբր թարմատար վարի եւ ի զարդ։
εἵδη, ἥδη jam, modo, nunc, mox Արդէն. արդ. այժմ. կանխաւ, կամ փոքր մի յառաջ. այն ինչ. իսկ եւ իսկ. համայն. հէմէն.
Որք ունին ակնարկութիւն յահա ասացեալս։ Ահա ասելի է։ Յորժամ ահա բաւական է մեկնիչ գոլ սովորականաց անուանց եւ բայից։ Քանզի ահա որ երդնու, յանհաւանութիւն կարծիս տայ. (Փիլ.։)
Բազում ամանակօք ահա բնաւորեալ. (Արիստ. որակ.։)
Ի մուտս յահայ եղելոց տանցն. (Պտմ. աղեքս.։)
Զահա հասեալսն ի չափ խրատէ. (Նախ. ժող.։)
ԱՀԱ ԱՒԱՍԻԿ, ԱՀԱ ԱՒԱԴԻԿ, ԱՀԱ ԱՒԱՆԻԿ. Նոյն ընդ Ահա. ահաւասիկ. աւասիկ. աւադիկ. աւանիկ։ (Ոսկ. ես.։ Եփր. հռ. եւ Եփր. ՟ա. կոր. եւ այլն։)