s.

cf. Աբբայ.

cf. ԱԲԲԱՅ;
զի ասի զԱստուծոյ հօրէ, եւ զՎանաց հօրէ, այսինքն զառաջնորդէ վանաց։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աբբահայր աբբահարք
accusatif աբբահայր աբբահարս
génitif աբբահաւր աբբահարց
locatif աբբահաւր աբբահարս
datif աբբահաւր աբբահարց
ablatif աբբահաւրէ աբբահարց
instrumental աբբահարբ աբբահարբք