furrow;
— ձգել, to make a furrow, to plough.
αὕλαξ sulcus Առու եւ ածու հերկոյ. հետք արօրոյ բացեալ խոփով. էվլէք.
Զակօս նորա արբեցուցեր։ Ակօսք նորա լացի՞ն առհասարակ։ Ձգիցէ՞ ակօս ի դաշտի քում. (Սղ. ՟Կ՟Դ. 11։ Յոբ. ՟Լ՟Ա. 38։ ՟Լ՟Թ. 10։)
Զսիրտ իւր տացէ ի ձգել ակօս. (Սիր. ՟Լ՟Ը. 27։)
Անհնար է ումեք միով եզամբ ակօս ի դաշտի ձգել. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Առաքեալքն քաղցր լծովն Քրիստոսի եդին ակօս ի բնութիւնս՝ ի դաշտս մարդկեղէնս. (Համամ առակ.։ (Յորս Ակօս ձգել ասի եւ արջառն ե՛ւ արօրադիր հողագործն։))
Նմանութեամբ ասի.
Հերկեմք զանդաստան մտաց՝ սրբութեան ակօսիւ։ Ի նոսա յեցեալ՝ զշաւիղ ակօսի աղօթիցս կատարէ. (Լմբ. սղ.։)
ԱԿՕՍ ՊԱՏԱՌԵԼ, կամ ԿՈՏՈՐԵԼ, ՀԱՏԱՆԵԼ. Ակօս բանալ կամ ձգել. ակօսաբեկ առնել. ակօսել. արօրադրել. հերկել. αὑλακας τέμνω, ἁνατέμνω sulcos duco. էվլէք աչմագ, չիֆթ սիւրմէք.
Երկրագործ եզն՝ ակօս պատառելով ի ժամանակի սերմանահանութեան։ Եւ ոչ զդելփին ոք ետես ակօս պատառեալ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ Առ որս. ՟Ժ՟Բ։)
Ոչ զերկիր գործէր, եւ ոչ ակօսս կոտորէր. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 10։)
Ի խորս մտաց ձերոց հատէ՛ք ակօսս. (Ոսկ. լուս.։)