cf. Առժամանակեայ.
իբր վայրկենական, ներկայական. առժամանակեայ. անցաւոր. ժամանակաւոր. հարեւանց. որ ինչ է առ ետեղ.
Առժամայն յաճախութիւնն թեթեւ նեղութեանս. (՟Բ. Կոր. ՟Դ. 17։)
Մշտնջենաւոր, եւ ոչ առժամայն զենումն. (Անյաղթ բարձր.։)
Չհայելով ի փառս առժամայնս. (Փարպ.։)
Այնքան առժամայնք կամ հարեւանցիկք. (Նար. ՟Հ՟Դ։)
Անհաստատ գոլով եւ առժամայն պատահումն. (Շ. ընդհանր.։)
Զառժամայն զջերմութիւնս նոցա գիտէր ստուգապէս։ Հրէայքն ազատեցան ի մահուանէ, այլ յառժամայն մահուանէն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23. 26։)
Կամ Ներկայ. այժմու.
(Հաւատքն) զառյապայսն առժամա՛յն ցուցանէ. (Մամբր.։)
Յորժամ վասն մարդոյ ուրուք ասասցէ, զաժամայն ժամանակն ցուցանէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)
Յառժամայն նեղութիւնս հայեցան, եւ ի հանդերձեալ հանգստենէն վրիպեցին. (Եղիշ. խաչել.։)