cf. Հուպ.
ἑγγύτατος proximus πάρων praesens. Որ հուպ կայ. մօտաւոր. մերձաւոր. առաջիկայ. ներկայ. եւ Նման.
Պարտ է մեզ յիշել վասն սրբոցն (կանանց), մանաւանդ առաւել վասն հպաւորացս. (Ոսկ. յհ. մկ.։)
Փրկութեան կենաց հպաւոր։ Անմատչելեաց հպաւոր։ Երկնայնոց կրօնից հպաւոր. (Նար.։)
Առ ինքն հպաւոր։ Ուտելն եւ ըմպելն ի մարմնոյս հանգիստն եւ ի հեշտութիւնն հպաւոր է (կամ հպաւորէ)։ Հպաւոր մերձաւորութեամբ. (Լմբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հպաւոր | հպաւորք |
| accusatif | հպաւոր | հպաւորս |
| génitif | հպաւորի | հպաւորաց |
| locatif | հպաւորի | հպաւորս |
| datif | հպաւորի | հպաւորաց |
| ablatif | հպաւորէ | հպաւորաց |
| instrumental | հպաւորաւ | հպաւորաւք |