near, next, neighbouring, assistant;
present;
cf. Մօտասեր.
παρών, ὀ ἑγγύς, ὀ ἑγγύθεν , ἑχόμενος praesens, adstans, qui prope est ὀ ἕγγιστα proximus ἕναγχος nuper οἱκεῖος familiaris. Որ մօտ է. մերձակայ. որպէս անձն մերձաւոր տեղեաւ.
Իբրեւ զմօտաւոր զհեռաւորն ողոքեսցեն։ Մօտաւորք են, եւ անդէն առ նոսա բնակեն. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 17։ Յես. ՟Թ. 16։)
Ոչ միայն մօտաւորացն, այլեւ բացական արեւելեաց. (Ագաթ.։)
Ահարկու մօտաւորաց եւ բացէից. (Շիր.։)
ՄՕՏԱՒՈՐ. Մերձաւոր ազգակցութեամբ կամ ընտանութեամբ.
Բայց յերից պատանեաց սննդակցաց արքայի, եւ ի մօտաւոր մերձաւորաց. (Խոր. ՟Գ. 43։)
Տոհմիցն՝ զորս միշտ կամի մօտաւորս եւ պաշտօնեայս գոլ հօրն. (Փիլ. ել. ՟Բ. 30։)
ՄՕՏԱՒՈՐ. Մերձաւոր (վայր, տեղի).
Յերկիր թշնամւոյ ի հեռաւոր կամ ի մօտաւոր։ Եւ յայլ մօտաւոր գեղաքաղաքսն. (՟Գ. Թագ. ը՝. 46։ Մրկ. ՟Ա. 38։)
Ի մօտաւոր կողմանց աշխարհի։ Հասեալ ի մօտաւոր աշխարհ պարսից. (Եղիշ. ՟Է։)
Ի մօտաւոր տեղիս. (Ճ. ՟Բ.։)
ՄՕՏԱՒՈՐ. Մերձաւոր ժամանակաւ. առաջիկայ. որ ինչ է փոքր մի յառաջ կամ զկնի, կամ ներկայ յաստիս. առժամանակեայ.
Ա՛րդ բարձրացայց. ա՛րդն ասելով՝ զմօտաւոր ժամանակն յայտնէ, եւ ոչ հեռաւոր ինչ կանխասաց. (Գէ. ես.։)
Կարգիցէ զհեռին (ժամանակաւ) մօտաւոր. (Խոր. ՟Ա. 4։)
Առ այժմ ի մօտաւոր ճառիս տեսցուք. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Զմտաւ ածեալ զմօտաւոր ասացեալսն։ Զի արժանի երկնից լինիցիս, արհամարհեա՛ զմօտաւորսս։ Խնդրեա՛ զհանդերձեալսն, զի առնուցուս եւ զմօտաւորսս։ Ոչ եթէ հանդերձեալ բարութեամբքն եւեթ յորդորէ, այլեւ մօտաւորօքս՝ վասն թանձրամիտ լսողացն, որք նախ քան զհանդերձեալսն՝ զմօտաւորսս խնդրեն. (Ոսկ. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մօտաւոր | մօտաւորք |
| accusatif | մօտաւոր | մօտաւորս |
| génitif | մօտաւորի | մօտաւորաց |
| locatif | մօտաւորի | մօտաւորս |
| datif | մօտաւորի | մօտաւորաց |
| ablatif | մօտաւորէ | մօտաւորաց |
| instrumental | մօտաւորաւ | մօտաւորաւք |