συζυγής, σύζυγος conjugatus, conjunctus. Որ է ընդ նովին լծով, լծակից. կցորդ.
Որ ի դրութիւն դիմակացն քառակուսեան լծորդացն. (որպէս մասանց աշխարհի, տարերաց, քառաթեւ խաչի եւ այլն) (Նար. խչ.։)
Ըստ քերականաց՝ Տառք մօտաւորք ձայնիւ, որք փոխան իրերաց մտանեն ընդ լծով լծորդութեանց բայից առ յոյնս, երբեմն եւ ի մեզ. կամ որք դնին երբեմն ի տեղի միմեանց յոր եւ իցէ բառս ըստ այլեւայլ լեզուացն յատկութենէ.
Գնչուք եւ թոթովանք ոչ կարէին ընտրութիւն առնել լծորդացն առ միմեանս ի խօսս իւրեանց, յաղագս մերձաւորութեան լծորդացն առ միմեանս, որպէս բենի, մենի, պէի, եւ փիւրի. (Մագ. քեր. եւ Երզն. քեր.։)
Լծորդութիւնս ձեռնտու ի գիւտս ստուգաբանութեան՝ փոխելով զլծորդն, մինչեւ հանդիպեսցիս ստուգութեան անուանն։ Ծախելով զբոլոր բաղձայնսդ ի լծորդսն, կամի արդ եւ զձայնաւորսդ ի նմին դասու լծոդացն շարել. (Նչ. քեր.։)
Լծորդք են՝ բամփ. գկքխ. գտթ. զսցձ. ժչշ. ծճջ. լղն. րռ։ Եւ լծոդացս զրոյցքս՝ անհմտաց սորին պատերազմ եւ անհաւատալի կարծին. (Երզն. քեր.։)
Քուեայն կիբիկոն է, երբ փոխես զլծորդքն, եւ կիվօսն է. (Գէ. ես. եւ Լծ. փիլ.։)