hy    |   fr

Լծկան

adj.

capable of bearing the yoke (oxen).

adj.

Բառ ռմկ. ասի զարջառոյ՝ որ վարի լծով ի գործ մշակութեան երկրի.

Ունեաք զբազում անդեայս՝ լծկան, եւ կթան. (Առաքել պտմ.։)

ԼԾԿԱՆ որ գրի եւ ԼԾԱՆ.

Աստուած օրհնէ՛ ձեր դասական, եւ ըզլծկան եւ ըզկթան. (Ոսկիփոր.։)