miserable, wretched, sorrowful;
raging, violent.
Ունօղ աղցից՝ պիտոյից՝ կարեաց. ընդ հարկաւ կարօտութեան անկեալ. իբր ἑνδεής indigens պէտք ունեցօղ, կարօտ. եօխսուլ. միւհթաճ. հաճէթլի.
Միակի մերովս աղցաւոր, յոքնապատիկ պատուով բիւրաւոր. (Նար. ՟Մ՟Ծ՟Բ։)
Աղցաւոր գոլով՝ նախ սրբել կարօտանամք. (Լմբ. պտրգ.։)
Աղցաւոր կեանք, կամ կենցաղ։ Աղցաւոր կոչէ զներկայ կեանս, այս ինքն հարկաւոր (ընդ հարկաւ պիտոյից անկեալ) (Անյաղթ. եւ Շ. բարձր. եւ այլն։)
Հարկաւոր. կարեւոր. ἁναγκαῖος necessarius պիտուական. լազըմ. իգթիզալը.
Աւելորդ է, զի չէ՛ աղցաւոր։ Առ կեալ աղցաւոր հաց եւ ջուր են, իսկ առ ի բարի՛ կեալ՝ անախտութիւն եւ առողջութիւն։ Աղցաւոր համարեցաւ մասն ընդունել։ Աղցաւորացն դիւրագիւտք լինէին. (Փիլ.։)
Աղցաւոր պիտոյից կարօտեալ։ Զաղցաւոր չափաւորացն դիւրութիւն։ Վասն չքաւորութեան աղցաւորացն. (Պիտ.։)
Որ յօրէնս երկրայինս աղցաւոր կրից զերկնային ածեալ մատուցեր. (Նար. կուս.։)
Կամ ընդ հարկաւ անկեալ իւիք. անհրաժեշտ. մուգթեզի. զարուրէթի օլան.
Աղցաւոր ծանրութիւնք հարկահանաց. (Եղիշ. ՟Ե։)
Զխոնաւն ի վեր առաքէ իբրեւ հանգանակ աղցաւոր. (Նիւս. կազմ. ՟Լ՟Բ։)
Որոշեալ յանշնչից եւ յաղցաւոր տարերց. (Անան. եկեղ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աղցաւոր | աղցաւորք |
accusatif | աղցաւոր | աղցաւորս |
génitif | աղցաւորի | աղցաւորաց |
locatif | աղցաւորի | աղցաւորս |
datif | աղցաւորի | աղցաւորաց |
ablatif | աղցաւորէ | աղցաւորաց |
instrumental | աղցաւորաւ | աղցաւորաւք |