one, only, sole;
alone;
only, solely;
— մի, each, every one, each one.
Մին. միայնն. (լծ. յն. մօնօս ). μόνος solus, unicus.
Վասն միոյն մէնի ճշմարտին աստուծոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 13։)
Եւ իւրաքանչիւր. մի մի. որպէս մէն մի (յամենայն հոլովս).
Մէն չորս արձանս սեամս կանգնէր. (այսինքն միոյ միոյ չորս։) Բազմութեան զօրացն մէն սակաւ սատարեալ՝ շինեցին տալ, եւ եզինս իւրաքանչիւր ումեք մէն՝ վեց. (Պտմ. աղեքս.։)
Լցցուք մէն սափոր ջուր։ Մէն քսեստ ձիթոյ. (Վրք. հց. ձ։)
ՄԷՆ. մ. μόνον, μονούχι solum, tantum. Միա՛յն. միայնակ. միայնիկ. եւեթ. մինակ, առանձին, սոսկ.
Զիս մէն թողուս ի յայն տեղին. (Մագ. ոտ. մանուչ.։)
Մի՛ գնար մէն ընդ առն բարկացողի. (Սիր. ՟Ը. 19։)
Մէն իբրեւ ոչ զայս եւեթ ասէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)
Բարւոյն՝ հանդերձ գիտութեամբն վայելել ի գործն. եւ զչարին՝ գիտել մէն զգործն։ Յեբրայեցին աստ մէն կայ, թէ զմտա՛ւ ած. (Կիւրղ. ծն.։)
Ասի եւ ռմկ. ոճով.
Կիսոց չըկայր ոք՝ որ լային, այլ մէնըս մէնըս թաղէին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)
ՄԷՆ ՄԻ. ա.գ. (անհոլով իբր յամենայն հոլովս) Իւրաքանչիւր. մի մի, զմի մի, միոյ միոյ. ըստ մարդաթուի. ամմէն մէկը՝ մէյմէկ, մէկիկ մէկիկ, ամմէն մէկուն, մարդ գլուխ .... յն. եւ լտ. պէսպէս ոճով.
Առին մէն մի դահեկան։ Ետուն նմա իւրաքանչիւր մէն մի որոջ։ Տալ ռոճիկ արքայի եւ տան նորա մէն մի ամիս ի տարւոջ. (Մտթ. ՟Ի. 9. 10։ Յոբ. ՟Խ՟Բ. 11։ ՟Գ. Թագ. ՟Դ. 7։)
Մէն մի իւրաքանչիւր (ի սրբոցն) տապան գործել. (Ագաթ.։)
Մէն մի բռնաքար առ այր՝ հրամայէին, զի բերցեն ընկերեսցեն՝ շեղջ կուտել. (Բուզ. ՟Գ. 7։)
Մէն մի ջահ լուցեալ՝ եդ ի մէջ ձետոց նոցա. (Եղիշ. դտ.։)
ՄԷՆ ՄԻ. Միա՛յն մի. մի միայն. միանգամ եւեթ. մէյ մը.
Բե՛ր ինձ արտասուս. եթէ մէն մի կաթեսցէ, բաւական է մկրտել զքեզ երկրորդ անգամ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)