hy    |   fr

Բաբանաքար

s.

stone of a balister.

s.

որ իբր ռմկ. գրի ԲԱՆԲԱՆԱՔԱՐ. է մեծ քարն՝ զոր արձակեն բաբանաւ ի վերայ պարսպաց ի քանդել. մէնճէնիգ դաշը.

Առաքէ միշտ բաբանաքար վէմ ադամանդեայ՝ անյաղթելի քարողողս ընդ ամենայն տիեզերս, առ ի կործանել զաշտարակսն սատանայի. (Մխ. ապար.։)