adj.

ἁπρεπής. indecens, indecorus, ineptus. Որ ինչ ոչ է վայելուչ. անպատշաճ. անպատեհ. անտեղի. անշնորհ. անյարմար. անկարգ. անպարկեշտ. տարադէպ. եագըշըգսըզ. եարաշմազ. պէթ.

Յոյժ անվայելուչ է բարւոք նախածնողին։ Ո՞ւմ ոչ թուեսցի անվայելուչ։ Լքանելոյ յանվայելուչ նիրհումն. (Պիտ.։)

Վէմ հնացեալ անվայելուչ լինի շինուածոյ. (Իսիւք.։)

Անվայելուչ խենեշութիւն, կամ պատահմունք, կամ յարձակումն. (Նար. ՟Ղ՟Բ։) (Իգն.։)

Անվայելուչ պատճառանք. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Զրկեալ ի վայելչութենէ. անշուք. տձեւ. տգեղ. անպաճոյճ. չիրքին.

Մեք զգեղեցկութիւն մեր ի մէնջ ի բաց մերժելով՝ անվայելուչք եղեաք չարին պատրանօք. (ՃՃ.։)

Բեւեկնի տերեւաթափ եղեալ՝ յոյժ է անվայելուչ. (Գէ. ես.։)

Անվայելուչ դէմք, կամ ստուեր ամօթոյ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։ Նար. ՟Ժ՟Թ։)

Բնակէր յանապատի խոշոր եւ անվայելուչ կենօք. (Զքր. կթ.։)

Անվայելուչք եւ վատափառք. (Պիտ.։ (զոր մարթ է իմանալ եւ Զրկեալ ի վայելից կամ ի վայելմանց։))

adv.

cf. ԱՆՎԱՅԵԼՉԱԲԱՐ.