each, every, all, general, universal;
ընդ —, every where;
—ց ազանց, to all peoples.
ὄλος, σύμπας totus, cunctus, universus . (որպէս թէ Համ ուր, համուռ, համօրէն ուրեք. ամենայն ուրեք գտեալն. ուստի՝ Ընդ հանուր) Ընդհանուր. միահամուռ. ամենայն. բովանդակ. բնաւ. համայն. ողջոյն. բոլոր, ամմէն.
Զհանուր մարդ բաժանմեմք յիւրաքանչիւր անհատս։ Մարդ եւ կենդանի՝ հանուրբ եւ մասնականաւ զանազանին ի միմեանց. (Սահմ.։)
Կա՛մ հանուր է, եւ կամ մասնաւոր. (Ճ. ՟Գ.։)
Հանուրց հիւսիսականաց վերագոյն. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Ի հանուր իսկ էակացս. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Զհանուր ազգս՝ որ յերկրի. (Լմբ. սղ.։)
Հայրապետաց հանուր ազգին. (Յիսուս որդի.։)
Համագումար բազմութեամբ հանուր հաւատոյ մանկունք. (Երզն. լս.։)
Ընդ հանուր տիեզերս. (ՃՃ.։) cf. ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ։
ԸՆԴ ՀԱՆՈՒՐ. մ. cf. ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ.
ՀԱՆՈՒՐՑ րս. գ. Ամենեցունց. բոլորեցուն. հասարակաց. եւ Ամենայն իրաց. զամենեսին. զտիեզերս. ամմէնուն, ամմէնը.
Յաղագս հանուրցն լինի՝ որք ոչ փոփոխին. (Սահմ.։)
Բնաւից գոլով անգիտելի՝ եղեր հանուրց տեսանելի. (Պիսիդ.։)
Աստուած հանուրց։ Հանուրց չարութիւն։ Որ հանուրց է առիթ։ Նեցուկ ամրութեան հանուրցս լինէր։ Առ գլուխս հանուրց պատկանեալ։ Գիտութիւն հանուրց. (Նար.։ Շ. մտթ.։ Լմբ. ատ.։ Եւկղիդ)
Քաղաքի վերնոյն ... որում զհանուրս՝ բնակիչս արարեր. (Նար. կուս.։)
Վէմն անդրդուելի յինք յօդէր զհանուրս՝ զքրիստոսն աստուծոյ դաւանելով որդի. (Շ. տաղ.։)