adj.

vivifying, vivifical;

s.

Saviour, Redeemer;

bot.

chamœdrys

adj.

ζωοποιός, ζωοποιοῦν vivificus, -cans σωτήρ Servator, salvator, salutaris եւ այլն. որ եւ ԿԵՆԴԱՆԱՐԱՐ. Կենագործ. անմահացուցիչ. փրկիչ. փրկարար. կենսատու. կենսառիթ. կեցուցիչ. յարուցիչ.

Աստուած մեր՝ աստուած կենարար. (Սղ. ՟Կ՟Է. 21։)

Որ եւ կենարարն եկեալ յայտ առնէր։ Ի մէջ մեր եկեալ կայ կենարարն. (Ագաթ.։)

Յորժամ եկեալ կենարարն ի գերազմանն ղազարու. (Ժմ.։)

Կենարարին մերոյ առաքեալք. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Կենարարին յիշատակաւն։ Արեան կենարարիդ. (Նար.։)

Կենարար են բանք տեառն. (Համամ առակ.։)

Կենարար վարդապետութիւն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Կենարար քոց կրից, կամ կողիդ, կամ օծմամբ. (Նար.։)

Խաչիւդ քո կենարարաւ։ Կենարար իջմամբ բանին հօր ի յարգանդ կուսին. (Շար.։)

Կենարարաւն կերակրիլ հացիւ. (Տօնակ.։)

Արարչին կենարար արուեստիւք։ Կենարար երանութեամբքն։ Ի կենարար խրատսն. (Յճխ.։)

Քրիստոս որ յանձինս նոցա զարթոյց զկամս (իւր) կենարարս. (Յհ. կթ.։)

Ի կենարար այգոցն. (Աթ. ՟Ը։)

լոյս կենարար. (Եզնիկ.։)

ԿԵՆԱՐԱՐ, Ըստ Բժշկարան. անուն խոտոյ. cf. ԼԵՐԴԱԽՏ։