Նմանագոյն

adj.

ὀμοιώτερος, ὀμοιώτατος similior, simillimus. Նման յոյժ. համանման. նոյնպիսի. յարմարագոյն.

Բերի ամենայն ոք միշտ ըստ բնութեան առ նմանագոյնն իւր. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)

Նմանագոյն ձայնիւ եւ երջանիկն Պօղոս վկայէ։ Անկանել երկրորդ անգամ ընդ նմանագոյն թշուառութեամբք։ Օրինակս ինչ նմանագոյնս առաջի դնէ. (Պիտ.։ Նիւս. կուս.։ Սարգ. յկ. ՟Ե։)

adv. նխ.

ՆՄԱՆԱԳՈՅՆ. մ.նխ. ὀμοίως similiter εἱκότως jure, merito, aeque, ut par est vel erat եւ այլն. հանգէտ. հանգոյն. պէս. եւ Դիպողագոյնս. կարի ի դէպ. կարի քաջ. վայելչապէս. ճահողակի. իրաւամբք.

Որովք նմանագոյն արդեօք եբրայեցւոցն պատմագրաց ի վերուստ ի քեզ իջուցանել անսխալ. (Խոր. ՟Ա. 2։)

Գիտեմ եւ ես ասէ նմանագոյնս ձեզ խորհել. (Իսիւք.։)

Նմանագոյն իսկ ասաց կենարարն։ Նմանագոյնս աստուածեղէն գիրք զվիշտսն բաժակ անուանեն. (Սեբեր. ՟Գ. ՟Թ։)

Նմանագոյնս եւ մեք զնոյնս ի կիր արկցուք։ Ի նոյն յարեալ զժամանակսն այլազգեաց ի վերայ յառնելոյ. եւ նմանագոյն. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Նմանագոյն իմն զյաղթութիւն նուագեալ՝ օրհնութիւնս մատուցանէր աստուծոյ. (Ոսկ. ես.։)

Նմանագոյնս յարգէ զանձն. (Ոսկ. ՟բ. տիմ.։)

Նմանագոյն է ասել. (Շ. բարձր.։)

Որում եւ մեք նոյն նմանագոյն՝ երկրպագեմք անմուտ արեւուն. (Գանձ.։)

Բոլորատեսակ զսա ճախարակեաց, ամենեցուն կատարելագոյն եւ նմանագոյն սորա ձեւ յօրինեալ. (Պղատ. տիմ.։)